ZO BEGON HET! Voordat Total Touch werd opgericht speelden Tjeerd en Trijntje Oosterhuis samen al heel veel op verjaardagen van familie. Als ze eens een meningsverschil hadden, dan ging Tjeerd achter de piano zitten en Trijntje begon te zingen. Hun liefde voor muziek overwon de onenigheden. Toen al maakten ze ook veel muziek. Dat kon ook haast niet anders met dichter/priester Huub Oosterhuis als vader en violiste Josefien Melief als moeder. Toen Tjeerd en Trijntje 11 en 10 jaar oud waren speelden ze samen in de musical :"Wordt er in de ruimte ook gelezen?" Deze naar aanleiding van de Kinderboekenweek. Tjeerd speelde Ster en Trijntje speelde Stip. Oorspronkelijk was er echter maar één hoofdrol en mocht alleen Tjeerd auditie doen. Trijntje was net een jaar te jong. Maar hun moeder nam Trijntje mee naar de audities en zei dat het niet eerlijk was dat alleen Tjeerd auditie mocht doen. Trijntje kreeg een kans en samen speelden ze "Yesterday" van The Beatles. Schrijfster Marjan Berk vond dit zo schattig dat ze spontaan besloot een dubbelrol te schrijven. De Vara schreef indertijd over Trijntje :"Ze is de jongste van het stel en de brutaalste"...

In het begin bestond de band behalve uit Tjeerd en Trijntje uit Sanne Sybrandi en Alvin Ronde-Lewis. Al in 1989 won Total Touch een wedstrijd, namelijk het Amsterdamse Scholenpopfestival. In 1990 kreeg de band versterking van drummer Hajo en de backingvocals van Berget Ronde-Lewis en Caroline Dest. Een jaar later kwam er weer een nieuw lid bij de band, ditmaal Steve Akkrum, die percussie speelde. De groep bestond nu uit acht mensen en met deze acht won Total Touch in 1991 de landelijke finale van de Kunstbende. Hierna verscheen hun eerste promotiesingle. Op kant A stond het nummer "Inescapable" en op kant B "Supervision". In datzelfde jaar kwam Total Touch in de finale van De Grote Prijs van Nederland. Deze wonnen zij echter niet. De band kreeg een aantal afkrakende kritieken als :"Het is te gelikt allemaal, ze doen te veel hun best." en zelfs :"Wat een gekrijs van die zangeres, die kan helemaal niet zingen!" Maar ook kreeg de band een aantal goede kritieken en daardoor was de naamsbekendheid van Total Touch in Amsterdam en omgeving in ieder geval gevestigd. Nu de rest van Nederland nog!

Tjeerd en Trijntje speelden vaak hun eigen manager, door cafés en discotheken op te bellen en te zeggen :"Wij komen hier één keer in de maand spelen voor 50 gulden de man plus consumpties." Vaak lukte dit. Dan plakten ze de hele stad vol met aankondigingen, totdat de politie hun plak-enthousiasme inperkte door te zeggen dat het strafbaar was wat ze deden. Vanaf 1993 speelden zij iedere maand in de Amsterdamse discotheek "Naar Boven", dat altijd afgeladen vol zat als Total Touch daar kwam spelen. Zelfs als ze in een luidruchtig café op bierkratjes stonden op te treden, kregen ze het publiek stil! Tjeerd en Trijntje bleven doorzetten en geloven in hun muziek en ze deden diverse pogingen om een platencontract in de wacht te slepen. De eerste keer hadden ze zelfs alles zelf geregeld, van de cd tot het hoesje. Ze werden een aantal keren afgewezen, maar in 1995 kregen zij eindelijk dat felbegeerde contract bij platenmaatschappij BMG. Ze gingen de studio in om hun allereerste cd op te nemen, die geen naam kreeg. Tjeerd en Trijntje vonden het niet nodig om er een titel aan te geven, ze dachten :"Nou, dit is onze cd, ga maar luisteren, dan maak je kennis met Total Touch!" Toen de eerste single uitkwam, dit was Touch me there in april 1996, zat Trijntje nog in het buitenland, ze was op wereldtournee met haar goede vriendin Candy Dulfer, waar ze al een tijdje bij zong. Tjeerd en Trijntje zouden kijken hoe de single liep en als het wat zou worden zou ze terugkomen en verder gaan met haar bandje. De single begon goed te lopen en Trijntje keerde terug naar Amsterdam.

De cd verscheen in 1996, het jaar waarin Trijntje ook het openings- lied "De Zee" van de Arena zong. Producer en tekstschrijver John Ewbank had Trijntje horen zingen en dacht :"Die moet ik hebben voor mijn nummer De Zee!" En zo gebeurde het dus. Heel Nederland, inclusief de koningin, volgde deze zangeres in de grote rode jurk op de middenstip. Heel Nederland dacht:"Wauw, wie is die zangeres?" Het was Trijntje Oosterhuis, die ook in Total Touch zong. Vanaf dat moment ging het helemaal loos met de Amsterdamse band, in september 1996 stonden zij namelijk in het voorprogramma van niemand minder dan Michael Jackson in de Arena! Hij had hun cd gehoord en vond ze zo goed, dat hij ze voor zijn voorprogramma vroeg! In januari 1997 begonnen ze aan een grote live-tour door heel Nederland. Deze tour duurde eigenlijk heel lang, met een aantal onderbrekingen sloten zij hem af op 13 december 1997. De onderbrekingen waren het gevolg van Trijntjes griep in mei en natuurlijk van hun welverdiende vakantie in Zuid-Frankrijk in juni. Maar op 28 juni stond de band op Parkpop in Den Haag, voor het begin van een nieuwe en deels nog oude tour.

De Stichting 4 en 5 mei besloot dat Trijntje in 1997 de Dodenher- denking onder de aandacht van de jongeren moest brengen en vroegen haar of ze op 4 mei een gedicht voor wilde lezen op de Dam. De dag erna zou Total Touch met een helikopter naar vijf verschillende Bevrijdingsfestivals gaan, in Almere, Leeuwarden, Utrecht, Rotterdam en als knaller Den Bosch waar een live-optreden van ongeveer een uur werd gegeven. Ter gelegenheid van dit feit verscheen hun single Standing Strong Together met gewijzigde coupletten. Het refrein bleef hetzelfde. Tijdens de live-tournee zag men niet precies dezelfde muzikanten als er op de cd stonden. Zo zag men niet Arnold van Dongen op gitaar, maar Nelson Gomies, en werd zangeres Berget Lewis vervangen door Yazmin Neuhaus, omdat Berget op tournee ging met Ruth Jacott en later ook met Candy Dulfer.

De tv-optredens volgden elkaar op en fans moesten moeite doen om alles bij te kunnen houden. In het programma "De Plantage" was Total Touch bijvoorbeeld 4 weken lang te gast en speelden ze ietwat gewijzigde versies een aantal nummers. Kranten schreven vol lof over de band, ook journalisten die ze eerder minder lovende kritieken hadden gegeven. In totaal 2 jaar moest men wachten op de nieuwe cd. Als voorproefje kwam op 8 april 1998 de single "I'll say goodbye" uit, de cd zelf zou op 28 mei in de winkels liggen. In de voorverkoop werden er al 75.000 stuks van genoteerd, wat dus neerkwam op goud! Op 26 april vond een uniek gebeuren plaats in het Amsterdamse Marcanti Plaza. Daar zou voor een handjevol mensen (1200 man) de nieuwe cd alvast gepresenteerd worden. Deze mensen hadden dus de absolute primeur! Op 28 mei werd de cd voor de rest van Nederland gepresenteerd tijdens een cd-presentatie in het Amsterdamse Magna Plaza. De cd-presentatie was voor iedereen vrij toegankelijk. Er kwamen minder mensen dan verwacht. Platenzaak Virgin en Magna Plaza hadden rekening gehouden met 1500 man, maar er kwamen er uiteindelijk maar 150 tot 200. Dit is echter niet zo vreemd als men bedenkt dat het tijdstip waarop dit alles plaatsvond wel erg vroeg was : acht uur 's ochtends zou het hele gebeurden gaan plaatsvinden! Het hield de echte fans echter niet tegen en al om vijf uur kon men in het portiek de eerste 4 mensen zien. Zij waren vroeg gekomen om maar vooral niets te hoeven missen. En cd-presentatie maak je tenslotte niet iedere dag mee! Na een soundcheck van 2 nummers gaf de band een spetterende show weg. Er was zelfs nog tijd over om twee extra nummers te spelen, waardoor men in totaal 7 liedjes heeft kunnen horen. Helaas voor de mensen die er niet bij waren en het op de radio wilden volgen (opnemen), kon er slechts een deel van het optreden worden uitgezonden, omdat de zendtijd van het programma "Evers staat op" waarin het werd uitgezonden, voorbij was en Total Touch was nog lang niet klaar! Na de cd-presentatie konden de fand de cd kopen en hem gelijk laten signeren, want de band was nog ongeveer drie kwartier aanwezig voor een signeersessie. Als fan moest je echter ook goed opletten, omdat er een aantal cameraploegen rondliepen, van AT5, SBS6 en Veronica, en de kans groot was dat je werd geïnterviewd.

De nieuwe live-tour ging iets eerder dan de cd-presentatie van start, namelijk op 22 mei, met een try-out op 20 mei in De Meern. Tijdens deze tour kon men weer andere muzikanten op het podium zien als tijdens de eerste tour. Deze muzikanten speelden echter de sterren van de hemel. De tour werd op 27 juni in Slagharen voorlopig afgesloten, maar op 25 september begon het tweede deel van de '98-tour, met een try-out op de 24e in Dordrecht. Er waren een aantal nummers verdwenen, waaronder "Ego", maar daarvoor in de plaats kwam het prachtige nummer "Forgive won't forget". Op 11 oktober vond in Vredenburg de Hitkrant Press Conference plaats. Hierbij mochten tien fans twee vragen stellen aan Tjeerd en Trijntje, deze vragen werden zeer uitgebreid en eerlijk beantwoord. De tour werd afgesloten op 7 november 1998, tijdens de Coop-festatie. Speciaal voor de fans was er echter nog een optreden, namelijk op de fanclubdag. Twee nummers werden op verzoek gespeeld, dit waren : "Ego" en "Forgive won't forget". Hierna speelde Total Touch weer nummers die ze graag wilden spelen. Tijdens "Touch me there" werden vier fans op het podium gehaald, die ieder een refrein mochten zingen. Er werd een waar feest van gemaakt.
Nieuwe tourdata zijn nog niet bekend.